Άσκηση 6

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ   ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΩΝ  ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ

 

 

Εισαγωγή

 

  Το  σύνδρομο  Fragile X  , παρατηρήθηκε  για  πρώτη  φορά  από  τον  γενετιστή  Herbert  Lubs και  είναι η  πιο  κοινή  γενετική  ασθένεια , που  προκαλεί  διανοητική  καθυστέρηση  μετά  το  σύνδρομο  Down . Παρατηρήθηκε σε  λευκούς , μαύρους , ινδιάνους , φιλιπινέζους , γιαπωνέζους και άλλους   ανθρώπους . Τα  χαρακτηριστικά  της  διαταραχής κυμαίνονται από  κανονική  διανοητική  αντίληψη  μέχρι  σοβαρή  ανικανότητα  μάθησης , διανοητική  καθυστέρηση  και  αυτισμός . Περίπου  το 80% των  αρσενικών  και  το  30% των  θηλυκών  ατόμων  που  έχουν  το  εύθραυστο Χ  , έχουν  κάποιου  βαθμού  διανοητικά  προβλήματα . Αυτό  το  σύνδρομο  αναγνωρίζεται  από  την  ύπαρξη  μεγάλου  σαγονιού , προεξεχόντων  αυτιών , μεγάλων  όρχεων , προεξέχοντος  μετώπου και μεγάλης  κάτω  γνάθου . Άτομα , που  έχουν  το  σύνδρομο , παρουσιάζουν  συναισθηματικά  προβλήματα  όπως  υπερκινητικότητα  , συμπεριφορά  που  μοιάζει  με  αυτιστική και  πιο  σπάνια  βίαια  ξεσπάσματα . Ενδέχεται  να  είναι  επιρρεπείς  σε  αυτοακρωτηριασμούς .

  Το  γονίδιο  της  διανοητικής  καθυστέρησης  του  Fragile Χ μεταδίδεται  στους  απογόνους  σαν  κυρίαρχο  χαρακτηριστικό . Περίπου  το 20% των αρσενικών  ατόμων  με  Fragile Χ είναι  κρυφοί  φορείς , που δεν  παρουσιάζουν  συμπτώματα  αλλά  μπορούν  να  το  μεταδώσουν  στους  θηλυκούς  απογόνους . Η  συχνότητα  της  ασθένειας  είναι  περίπου  1 στα 1,5 για  τα  αρσενικά  άτομα  και  1 στα 2,5  για  τα  θηλυκά .

  Η  διανοητική  καθυστέρηση  Fragile Χ  απομονώθηκε  σε  ένα Χ χρωμόσωμα . Το  Χ χρωμόσωμα  καθορίζει  το  φύλο .Το  αρσενικό φέρει  μόνο ένα Χ και ένα Υ , ενώ  το  θηλυκό φέρει ΧΧ  χρωμοσωμικούς  καρυότυπους . Ο  μακρύς  βραχίονας  του  Χ χρωμοσώματος  αναφέρεται  σαν q βραχίονας , και  ο  κοντός  στο  πάνω  μέρος σαν  p βραχίονας .Οι  δύο  βραχίονες  διαιρούνται  από ένα  κεντρόμερο . Η  θέση  στον  βραχίονα  q , στην  οποία  τοποθετείται  το εύθραυστο Χ , ονομάζεται q27.3 . Διάφορα  γενετικά  ελαττώματα  τοποθετούνται  επίσης  στο  Χ χρωμόσωμα , όπως  το  σύνδρομο  Duchenne της  μυϊκής  δυστροφίας  και  το  σύνδρομο  Lesch- Nyhan .

  Για  να  προσδιορίσουμε  την  ύπαρξη  του  συνδρόμου  Fragile  Χ , παίρνουμε ένα  δείγμα  αίματος .Τα  λευκά  αιμοσφαίρια  περιέχουν  το  DNA  που  θα  χρησιμοποιηθεί  στην  ανάλυση . Ένα  διάλυμα  απορρυπαντικού  χρησιμοποιείται  για  να  διαλύσει  ή να  διασπάσει  τα  λευκά  αιμοσφαίρια  και  να  ελευθερώσει  τα  23 ζεύγη  χρωμοσωμάτων και  φυλετικό  χρωμόσωμα ΧΧ  από  το  δείγμα  του  αίματος . Αυτά  τα  χρωμοσώματα  διαχωρίζονται  από  τα  υπόλοιπα  23  ζεύγη  για  γενετική  ανάλυση . Το  ΧΧ  χρωμόσωμα  επεξεργάζεται  με  ειδικά  ένζυμα  , που ονομάζονται  περιοριστικές  ενδονουκλεάσες , που  θα  κόψουν  τα  ΧΧ χρωμοσώματα  σε  μικρότερα  τμήματα . Καθένα  από  τα  πολλά  τμήματα  που  παράγονται  από  τα  περιοριστικά  ένζυμα  , θερμαίνονται  στους 95oC  για  δύο  λεπτά  , ώστε  να  διασπαστούν  οι  υδρογονικοί  δεσμοί  , που  συγκρατούν  τα  ζεύγη  των  βάσεων  και  να  παραχθούν  δύο  μονόκλωνες   αλυσίδες  DNA . Ανιχνευτές , οι  οποίοι  είναι  μικρά  τμήματα  μονόκλωνου  DNA  18  ζευγών  βάσεων, αφήνονται  να  υβριδίσουν  με  τα  άγνωστα  τμήματα , που  περιέχουν  το  DNA  των  ΧΧ  χρωμοσωμάτων . Οι  ανιχνευτές  είναι  σχεδιασμένοι  ώστε  να  είναι  συμπληρωματικοί  μόνο  στο  DNA  που  περιέχει  το  γονίδιο  του  εύθραυστου  Χ , οπότε  ένα  συνταίριασμα  μεταξύ  των  δύο  αλυσίδων  , δείχνει  ότι  ο  ασθενής  φέρει  το  γονίδιο  του  συνδρόμου  Fragile Χ . Αν  δεν  πραγματοποιηθεί  συνταίριασμα  μεταξύ  του  ανιχνευτή  και  του  DNA  του  ασθενή , αυτό  δείχνει  ότι  ο  ασθενής  δεν  φέρει  το  γονίδιο  για  το  Fragile Χ .

 

 

ΕΙΚΟΝΑ  2

 

 

 

  Εφόσον  το  γονίδιο  Fragile Χ τοποθετείται  στο  χρωμόσωμα   X  27.3 , αυτό  το  τμήμα  DNA που  έχει  απομονωθεί , πρέπει  να  ενισχυθεί  και  να  παράγει  πολλά  αντίτυπα  του  ίδιου  γονιδίου .Το  ποσό  του  DNA  που  απαιτείται  για  να  αναλυθεί  ολόκληρο  το  Χ q  27.3  τμήμα  είναι  250  μικρογραμμάρια . Το  γονίδιο  ενισχύεται  από  την  αλυσιδωτή  αντίδραση  πολυμεράσης  ( PCR ) , παρέχοντας  μία  επαρκή  ποσότητα  DNA  για  να  αναλυθεί  ολόκληρο  το  μήκος  του  Χ q 27.3  Fragile Χ  γονιδίου .

  Το  DNA  περιλαμβάνει  τέσσερα  ζεύγη  βάσεων : A , G , C , και T , που  κατανέμονται  με  μία  ειδική  σειρά  κατά  μήκος της  αλυσίδας  του  DNA . Αυτή  η  ειδική  αλληλουχία  είναι  υπεύθυνη  για  την  κωδικοποίηση  πολλών  τύπων  ενζύμων  και  πρωτεϊνών , που  το  κύτταρο  απαιτεί  για  ανάπτυξη  και  επανόρθωση .Στην  περίπτωση  του  σύνδρομου  Fragile Χ  , παρατηρείται  μία  τρινουκλεοτιδική  επανάληψη στον  q βραχίονα  του  χρωμοσώματος , που  επαναλαμβάνει  την  αλληλουχία  CGG . Στα  κανονικά  άτομα  η  αλληλουχία  CGG περιλαμβάνει  μια  σειρά  από  12 με  40  επαναλήψεις . Όμως  άτομα  στα  οποία  η  αλληλική  τους  ακολουθία  επαναλαμβάνεται  54  φορές  έχουν  αυξημένες  πιθανότητες  μεταλλαγής , που  συνοδεύεται  από  γλωσσικές  δυσκολίες . Διακόσιες  ή  περισσότερες  επαναλήψεις  του  τρινουκλεοτιδίου οδηγούν  σε  μία  ολοκληρωμένη  μετάλλαξη  Fragile   Χ , που  προκαλεί  μέτρια  μέχρι  σοβαρή διανοητική  καθυστέρηση . Μέχρι  τώρα  , οι  επιστήμονες  δεν  έχουν  προσδιορίσει  την  αιτία  της  συνεχόμενης  σειράς  των  CGG  επαναλήψεων .

  Περισσότερο  από  δέκα  χρόνια , οι  επιστήμονες  χρησιμοποιούν μία  μέθοδο, που  ονομάζεται  εντοπισμός  ακολουθίας  με  τερματισμό αλυσίδας , για  να  καθορίζουν  την  αλληλουχία  των  νουκλεοτιδίων  σε  ένα  μόριο  DNA .Με  την  εφαρμογή  υψηλής  θερμοκρασίας  λαμβάνεται  μία  μονόκλωνη  αλυσίδα DNA  από  ένα  τμήμα  δίκλωνου  DNA , που  περιλαμβάνει  τον  γενετικό  κώδικα  για  το  σύνδρομο  Fragile X . Ένας  εκκινητής ( μικρό  συνθετικό  τμήμα  DNA μήκους 15-30  βάσεων  που  είναι  συμπληρωματικό  με   το  παρακείμενο  στην  περιοχή,  που  πρόκειται  να  αναλυθεί,  τμήμα  DNA ) συνδέεται  στο  3΄ άκρο  του  τμήματος  DNA .

  Εφόσον  ο  εκκινητής  συνδεθεί  με  το τμήμα  DNA  , συντίθεται  μία  συμπληρωματική  DNA  αλυσίδα  με  τον  εκκινητή  σε  τέσσερα  διαφορετικά  μίγματα  αντίδρασης , καθένα  από  τα  οποία  περιέχει  ένα  από  τα  τέσσερα  ραδιενεργά  deoxynucleoside  triphosphates ( dNTPs ) ,  d GTP , d ATP, d TTP , d CTP  και  το  ένζυμο  DNA  πολυμεράση . Κάθε  τριφωσφορικό  δέοξυνουκλεοτίδιο  προσθέτει  μια  διαφορετική  βάση  στην  αλυσίδα : το  d GTP προσθέτει  γουανίνη , το  d ATP προσθέτει  αδενίνη , το d TTP προσθέτει  θυμίνη  και  το  d CTP προσθέτει  κυτοσίνη . Η   DNA πολυμεράση  ξεκινάει  την  σύνθεση  του   DNA .

  Κάθε  μίγμα  αντίδρασης  περιέχει  ακόμα , ένα  από  τα  τέσσερα  τριφωσφορικά  διδέοξυνουκλεοτίδια  ( dd NTPs) ddATP , ddGTP, ddTTP. Η  αλυσίδα  του  DNA  συντίθεται  μέσω  του εκκινητή με  την  προσθήκη  των  dNTPs , ένα  κάθε  φορά , μέχρι  ένα  ddNTP  να  προσδεθεί  στην  αλυσίδα , που  σχηματίζεται . Όπως  τα  dNTPs , έτσι  και  τα  ddNTPs είναι  πολύ  ακριβή  στην  αναγνώριση  βάσεων . Όταν  τα  dNTPs  ενσωματώνονται  στην  αλυσίδα  που  σχηματίζεται  μία  ελεύθερη  υδροξυλική  ομάδα  γίνεται  διαθέσιμη  για  συνέχιση  του  πολυμερισμού . Από  την  άλλη  μεριά  τα  ddNTPs δεν  έχουν  3΄υδροξυλική  ομάδα  , οπότε  τερματίζουν  την  αλυσίδα , όταν  ενσωματώνονται  σε  αυτή .

  Καθώς  η  σύνθεση  κάθε  τμήματος  καθορίζεται  από  την  αλληλουχία  του  δείγματος , αυτή  η  αλληλουχία  μπορεί  να  καθοριστεί  από  την  διάταξη  των  μπαντών  σε  μία  πηκτή  ηλεκτροφόρησης , στην  οποία  οι  νεοδημιουργηθείσες  DNA  αλυσίδες  διαχωρίζονται  μεταξύ  τους . Αυτές  οι  πηκτές  έχουν  την  δυνατότητα  να  διαχωρίζουν  τμήματα  DNA  με  διαφορά  μήκους  έστω  και  ενός  ζεύγους  βάσεων .

Η  ηλεκτροφόρηση  πραγματοποιείται  σε  υψηλή  τάση ( 200 με 300 volts ) για  επίτευξη  θερμοκρασίας  45o  με  50o C . Ο  χρόνος  που  τρέχει  η  πηκτή  κυμαίνεται  από 3 μέχρι 12 ώρες , και  εξαρτάται από την  έκταση  της  πληροφορίας που  επιθυμούμε . Μετά  την  ηλεκτροφόρηση  η  πηκτή  στερεοποιείται  με  ένα  διάλυμα  methanol/acetic acid και  μετά  ξηραίνεται .Ανιχνεύουμε  τις  μπάντες  με  έκθεση  σε  ακτίνες Χ των  ραδιενεργά  σημασμένων  νουκλεοτιδίων , με  μία  διαδικασία  που  ονομάζεται  αυτοραδιογραφία . Η  αλληλουχία  της  αλυσίδας  DNA  που  έχει  σχηματιστεί  μπορεί  να  διαβαστεί  ακολουθώντας το  αυξανόμενο  μέγεθος  των  νουκλεοτιδίων .

  Ας  υποθέσουμε  ότι  μία  άγνωστη  DNA αλυσίδα  που  θέλουμε  να  αναλύσουμε , παρουσιάζεται  σαν D1D2D3D4…..DN.  Επίσης  ας  υποθέσουμε πως  ένας  αριθμός  υποσειρών ??    βάσεων  συμπληρωματικών με  την  αλυσίδα  του  δείγματος μπορούν να  συντεθούν σαν  D1, D1D2, D1D2D3, D1D2D3D4… και  να  διαχωριστούν  σε τέσσερις κατηγορίες .Υποτμήματα  που  τελειώνουν με  τη βάση αδενίνη (Α) τοποθετούνται  στην Α κατηγορία . Υποτμήματα  που  τελειώνουν με  τη βάση γουανίνη (G) τοποθετούνται στην G κατηγορία .  Υποτμήματα  που  τελειώνουν με  τη βάση κυτοσίνη  ( C) τοποθετούνται  στην C κατηγορία  και υποτμήματα  που  τελειώνουν με  την βάση θυμίνη (T) τοποθετούνται στην Τ κατηγορία .Τα  υποτμήματα που έχουν  συντεθεί είναι  τοποθετημένα  ξεχωριστά  , ανάλογα  με  τον  τύπο  τους  σε  διαφορετικές  διαδρομές  στην  πηκτή  ηλεκτροφόρησης .Η αλληλουχία  της  άγνωστης  αλυσίδας    DNA  μπορεί  να  διαβαστεί  ακολουθώντας το  αυξανόμενο  μήκος  των  νουκλεοτιδίων .Αν  το  πιο  μακρύ υποτμήμα  D1D2D3D4  εμφανίζεται  στην  διαδρομή  G της  πηκτής , το  επόμενο  πιο μακρύ  υποτμήμα  D1D2D3  στην διαδρομή  C , το  δεύτερο πιο  μικρό   υποτμήμα  D1D2   στην  διαδρομή Α  , και  το  μικρότερο D1   στην  διαδρομή Τ ,  η αλληλουχία  των  βάσεων της  αλυσίδας που  είναι  συμπληρωματική σε αυτή  του  δείγματος  , διαβάζοντας  από  την  βάση  προς  την  κορυφή του  αυτοραδιογραφήματος , είναι  TACG , αφού  οι  μπάντες  που  αντιστοιχούν στα  μικρότερα  τμήματα  βρίσκονται  στην  βάση  της  πηκτής .Οπότε  η  αλληλουχία  των  βάσεων  της  αλυσίδας  του  δείγματος  είναι  ATGC .

  Με  την  αλυσιδωτή  αντίδραση  πολυμεράσης η  ανάλυση  του  DNA ( DNA sequencing ) έγινε  ταχύτερη . Το  DNA sequencing  έγινε  επίσης  αυτόματο  με  την  χρήση  των  δεικτών  φθορισμού .Ένας  light-sensitive fluorescent detector  διαβάζει  τις  πληροφορίες  που  αποθηκεύονται  και  αναλύονται  από  μικρουπολογιστή  , για  να  δοθεί  η  DNA αλληλουχία .

  Η  προγεννετική   διάγνωση είναι  δυνατή μέσα  από  εξέταση καλλιεργειών κυττάρων ή ιστών  από  αμνιοκέντηση .Βέβαια  τα  κύτταρα  πρέπει να  καλλιεργηθούν σε  πολύ  χαμηλής  περιεκτικότητας σε  φολικό  οξύ  μέσο , για  να  αποφευχθούν χρωμοσωμικές  αλλοιώσεις .

  Η  χρήση  των  μοντέρνων  εργαλείων  γενετικής για  την  ανάλυση  του  ανθρώπινου  γονιώματος  , έχει  επιτρέψει  στους  ερευνητές  της  γενετικής  την  ταυτοποίηση  συγκεκριμένων  γενετικών  ανωμαλιών  και  ξεχωριστών  χρωμοσωμάτων . Αυτό  θα  προετοιμάσει  το  έδαφος  για  νέες  και  καλύτερες ιατρικές  θεραπείες , μελλοντική  γονιδιακή  θεραπεία , και την  καλύτερη  κατανόηση του  ανθρώπινου  γενώματος , παρέχοντας  στους  ιατρούς και  στους  συμβούλους  γενετικής μία  νέα  προοπτική  στις  θεραπείες  των  ασθενών .

 

 

 

 

ΔΕΥΤΕΡΟ  ΤΜΗΜΑ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

  Η  Rhonda  Travis  και  ο  Jim Hayes έχουν  τρία  παιδιά : ένα  κορίτσι  την  Julie  και  δύο  αγόρια τον Frank  και τον  Bob . Παρόλο  που ο Jim  και  η  Rhonda  μπορούσαν να κάνουν  έναν γενετικό  έλεγχο  ( genetic screening ) πριν  παντρευτούν , προτίμησαν να μην  τον κάνουν .Η  Rhonda  όμως  είχε  ανησυχίες  για  τα  παιδιά  της  , επειδή  ο  πατέρας της ( Bill ) παρουσίαζε  ένα  κλιμακωτό  πρόβλημα  μνήμης  και  βίαιης  συμπεριφοράς .

  Σαν  παιδί  ο Bill παρουσίαζε  περιόδους υπερκινητικότητας  και περιστασιακά βίαια  ξεσπάσματα . Ο  δείκτης νοημοσύνης  του  ήταν λίγο  χαμηλότερος  από  τον  κανονικό  και  πάντα  είχε  προβλήματα με τα  μαθηματικά  και  τις  δραστηριότητες  ανάγνωσης ???. Όταν  γεννήθηκε  ο  Bill , στις  αρχές  του 1950 , δεν  υπύρχε  διαθέσιμο  πρόγραμμα   genetic screening για  να  διαπιστώσει  αν  είχε  το  σύνδρομο Fragile  X ή  κάτι  άλλο .Η  Rhonda έδειχνε σημάδια  του  σύνδρομου Fragile X . Παρουσίαζε  συμπεριφορά  που  έμοιαζε  με  αυτιστική και  είχε  διάφορα  τυπικά  φυσιολογικά  χαρακτηριστικά  που  σχετίζονται  με  το  σύνδρομο  Fragile X , όπως προεξέχοντα  αυτιά και μακρύ  χοντρό  πρόσωπο .

  Επειδή η  Rhonda  ήθελε  να  γνωρίζει  την  γενετική  κληρονομιά των  παιδιών  της , αυτή  και  ο  σύζυγος  της  αποφάσισαν  να   κάνουν  γενετικό  έλεγχο και  να συμβουλευτούν  κάποιο  γενετικό  σύμβουλο .

  Η  Rhonda , ο  πατέρας  της (Bill) , η  μητέρα  της (Susan) , τα  αδέρφια  της (Sean και John) ,  και  της  Rhonda και  του  Jim  τα  παιδιά , όλοι  έδωσαν  δείγματα αίματος  για  γενετικό  έλεγχο.

 

Αντικείμενο

 

  Οι  φοιτητές  θα  διερευνήσουν  τις  αιτίες του συνδρόμου Fragile X  και  θα  ακολουθήσουν την  κληρονομικότητά  του  στις  τρεις  γενιές μιας  οικογένειας .Οι  φοιτητές  θα  χρησιμοποιήσουν  την  μέθοδο chain  termination sequencing για  καθορίσουν    την  θέση του  γονιδίου του  Fragile X στο  Χ  χρωμόσωμα και  να  καθορίσουν  των  αριθμό  των  επαναλήψεων   του  τρινουκλεοτιδίου CGG  που  είναι  υπεύθυνο  για  αυτό  το  σύνδρομο .

 

Ανάλυση

 

1.Καθορίστε  την  κατάσταση  του  κάθε  μέλους  της  οικογένειας  , από  το  γενεαλογικό  δένδρο αναλύοντας  τον αριθμό  των  τρινουκλεοτιδικών  επαναλήψεων. Μετρήστε  τον  αριθμό  των  τρινουκλεοτιδικών  επαναλήψεων CGG για το  μέλος  της  οικογένειας , που  σας  έχει  ανατεθεί . Στην  πραγματικότητα , το  τμήμα  DNA , που  αναλύεται  είναι  πολύ  μεγαλύτερο  από  αυτά  της  προσομοίωσης .Σε  αυτή  την  διερεύνηση  , κάθε  επανάληψη  CGG αντιπροσωπεύει  20  επαναλήψεις . Πολλαπλασιάστε  τις  επαναλήψεις  με  20 .Συμπληρώστε  τον  αριθμό  των  επαναλήψεων  για  το μέλος  της  οικογένειας στο  διάγραμμα  του  γενεαλογικού  δένδρου  της  οικογένειας .

2.Βασισμένοι  στον  αριθμό των  επαναλήψεων , καθορίστε  τον  γενότυπο  του  μέλους  της  οικογένειας  και  καταγράψτε  το  σαν F1,F2,F3,F4  στο  διάγραμμα  του  γενεαλογικού  δένδρου. Το F αναπαριστά  το  Fragile X  γένωμα , και  τα  1,2,3,4  τον  βαθμό  μεταλλαγής  από  την  κανονική προς  την  σοβαρή κατάσταση . Ανατρέξτε  στην  παρακάτω  λίστα . Όσο  μεγαλύτερη  είναι  η  αλληλουχία  τόσο  μεγαλύτερος  είναι  και  ο  βαθμός  της  βλάβης . Καταγράψτε  κάθε  γενότυπο  κάτω  από  κάθε  αριθμό  επαναλήψεων  CGG .

 

Αλληλόμορφες  αλληλουχίες

 

F1:  κανονικό , με  μόνο  12 CGG  επαναλήψεις

F2:  κανονικό , με  μόνο  40 CGG  επαναλήψεις

F3:  χαμηλά  επίπεδα  μετταλαγής , με  52  CGG επαναλήψεις

F4 : υψηλά  επίπεδα  μεταλλαγής , με  200 ή  περισσότερες  επαναλήψεις

3. Διερευνήστε  όλους  τους  πιθανούς  συνδυασμούς για  κάθε  ατομικό  και          γονικό  γενότυπο μέσα  στο  γενεαλογικό  δένδρο . Ξεκινήστε  με  την  δεύτερη  γενιά . Αν ο  συνδυασμός  είναι  ένα θηλυκό  άτομο , αυτό  θα  αναπαριστά  έναν   διπλοειδή  συνδυασμό , για  παράδειγμα  F1,F1; F2,F2; F2,F4 . Στην  περίπτωση  του  αρσενικού  απογόνου , το  Υ χρωμόσωμα  δεν  περιέχει το  γονίδιο Fragile X . Οπότε  ο  γενότυπος  θα  αναπαριστάται με F1,Y;  F2,Y;  F3,Y;  F4,Y. Ένα  αρσενικό  άτομο  που  έχει  το  γονίδιο fragile X  μπορεί  να    μεταδώσει  το  Χ χρωμόσωμα  στις  κόρες του . Καταγράψτε  τα  αποτελέσματα στο  διάγραμμα  ανάλυσης  του  γενεαλογικού  δένδρου .

     Σημείωση : Στο  εργαστήριο , οι μπάντες  γίνονται  ορατές  με  έκθεση  σε  ακτινοβολία Χ  των  ραδιενεργά  σημασμένων  νουκλεοτιδίων  με  αυτοραδιογραφία .Η  αλληλουχία  της  νέας  αλυσίδας που  έχει  συντεθεί  βρίσκεται ακολουθώντας  τα  αυξανόμενα  μήκη  των  νουκλεοτιδίων . Σε  αυτή  την  προσομοίωση  θα  διαβάσετε  την  αλληλουχία  από  την  πηκτή  παρά  από  το  αυτοραδιογράφημα .

 

 4.Όταν  θα  έχετε  προσδιορίσει  κάθε  γενότυπο  στο  γενεαλογικό  δένδρο , συγκρίνετε  κάθε  γένωμα  με  την  κατάσταση  της  υγείας  κάθε  ατόμου  του  γενεαλογικού  δένδρου . Καταγράψτε  τις  πληροφορίες  στο  διάγραμμα ανάλυσης  του γενεαλογικού  δένδρου .

 

5.Γράψτε  μία  αναφορά  για  να  παρουσιάσετε  στην  οικογένεια  τα  αποτελέσματα  της  διερεύνησης  και  την  σημασία  τους .