ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΝΖΥΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Σήμανση Συγγένειας

Η σήμανση συγγένειας πραγματοποιείται με τη χρησιμοποίηση ενώσεων γνωστών ως μη-αντιστρεπτών αναστολέων ενζύμων (σημαντών συγγένειας). Είναι ενώσεις οι οποίες δεσμεύονται εκλεκτικά και μη-αντιστρεπτά στα ένζυμα προκαλώντας μείωση ή ολική απώλεια της καταλυτικής τους δραστικότητας. Αυτοί οι ενζυμικοί αναστολείς σχεδιάζονται έτσι ώστε να αποτελούνται από δύο λειτουργικά τμήματα: το τμήμα συγγένειας, το οποίο αποτελεί δομικό ανάλογο του υποστρώματος και αναγνωρίζεται εκλεκτικά από το ένζυμο, και από τη δραστική, συνήθως ηλεκτρονιόφιλη, ομάδαη οποία μπορεί και αντιδρά ομοιοπολικά με πλευρικές ομάδες αμινοξέων του ενζυμικού μορίου.

Από τη μελέτη της χημικής τροποποίησης των ενζυμικών μορίων με τεχνικές σήμανσης συγγένειας αντλούνται σημαντικές δομικές και μηχανιστικές πληροφορίες, οι οποίες βοηθούν στην ακριβέστερη πρόβλεψη της στερεοδομής τους, καθώς και στην καλύτερη κατανόηση της σχέσης δομής-λειτουργίας [A4, A6, B1, B2, B5, B7].

Χημική δομή του μη-αντιστρεπτού αναστολέα οADP. Ο μη-αντιστρεπτός αυτός αναστολέας δεσμεύεται εκλεκτικά και μη-αντιστρεπτά με την Lys-360 στο ένζυμο μυρμηκική αφυδρογονάση [B7].

Διάγραμμα δέσμευσης του oADP στο ένζυμο μυρμηκική αφυδρογονάση. To oADP δεσμεύεται εκλεκτικά και μη-αντιστρεπτά με την Lys-360 [B7].