Αναιμία Αθλητών

Με τον όρο 'αναιμία των αθλητών' χαρακτηρίζεται η αναιμία που εμφανίζεται σε άτομα με έντονη φυσική δραστηριότητα και παρουσιάζεται ως ελαφρά μείωση των φυσιολογικών επιπέδων της αιμογλοβίνης στο αίμα τους ή ως μείωση του αριθμού των ερυθροκυττάρων στο κυκλοφορικό τους σύστημα.

Η αναιμία αυτή δύναται να εκδηλώνεται με δύο τρόπους: Ως πραγματική αναιμία ή ως ψευδοαναιμία. Η πρώτη περίπτωση σχετίζεται με την απώλεια αίματος από εσωτερικά μικροτραύματα του οργανισμού, ειδικά μετα από την έναρξη επίπονης άσκησης. Παρατηρείται όταν τα επίπεδα της αιμογλοβίνης είναι χαμηλότερα από 14g/dl στους άντρες και 12g/dl στις γυναίκες. Η πτώση κάτω από αυτά τα επίπεδα, μπορεί να οδηγήσει στην μειωμένη ικανότητα μεταφοράς του οξυγόνου στο αίμα, στην αυξημένη σύνθεση γαλακτικού οξέος και στην αργή ανάρρωση του οργανισμού από την εξαντλητική άσκηση. Η μορφή αυτή είναι η πιο σοβαρή και χρειάζεται θεραπεία με την βοήθεια γιατρού.

Η δεύτερη περίπτωση εμφανίζεται ως προσαρμογή της συγκέντρωσης των ερυθροκυττάρων στην δυναμική άσκηση. Ο ολικός αριθμός των ερυθρών κυττάρων είναι φυσιολογικός, απλά τα επίπεδα της αιμογλοβίνης 'πέφτουν' διότι με την αερόβια άσκηση διαστέλλεται ο όγκος του πλάσματος, άρα μειώνεται η συγκέντρωση των ερυθροκυττάρων, τα οποία περιέχουν αιμογλοβίνη. Δεν πρόκειται δηλαδή για πραγματική μείωση της αιμογλοβίνης αλλά για αραίωσή της. Η αναιμία αυτή εξαφανίζεται ή περιορίζεται αισθητά, όταν ο οργανισμός προσαρμοστεί στο ρυθμό και την ένταση της άσκησης.

Τα κύρια συμπτώματα της 'αναιμίας των αθλητών' είναι η μειωμένη απόδοση διότι ο οργανισμός αδυνατεί να παράγει ενέργεια και η αίσθηση της κούρασης. Η απώλεια του χρώματος, κυρίως στα χέρια και κάτω από τα μάτια και η ευαισθησία στο κρύο είναι επίσης πολύ συχνά φαινόμενα. Σπανιότερα, μπορεί να εκδηλωθεί ζάλη ή λιποθυμία, μειωμένη αναπνευστική ικανότητα, έντονη ταχυπαλμία και απώλεια όρεξης. Ικανοποιητική ποσότητα σιδήρου στον οργανισμό εξασφαλίζεται με την ισορροπημένη διατροφή. Σε περίπτωση εκδήλωσης αναιμίας απαιτείται ιατρική παρακολούθηση.