Διδάσκων: Δημήτριος Σάββας

 

Ύλη του μαθήματος

 

  1. Εισαγωγικές έννοιες και ορισμοί. Ιστορική ανασκόπηση. Προοπτικές των υδροπονικών καλλιεργειών
  2. Γενικά για τα υποστρώματα υδροπονικών καλλιεργειών. Ορισμοί, φυσικές ιδιότητες υποστρωμάτων: πορώδες, συγκράτηση νερού, αεροπερατότητα, χαρακτηριστικές καμπύλες υγρασίας (ΧΚΥ) υποστρωμάτων αξιολόγηση υποστρωμάτων με βάση την ΧΚΥ, χημικές ιδιότητες υποστρωμάτων: χημικά αδρανή και χημικά ενεργά υποστρώματα, χημική σύσταση υποστρωμάτων.
  3. Υποστρώματα – Ειδικό μέρος: άμμος, χαλίκι, περλίτης, πετροβάμβακας, υαλοβάμβακας, ελαφρόπετρα, βερμικουλίτης, διογκωμένη άργιλος, λοιπά ηφαιστειακά υλικά, συνθετικά πορώδη υλικά, τύρφη, compost (κοκόχωμα, φλοιοί δένδρων, πριονίδι, υποπροϊόντα γεωργικών βιομηχανιών), μίγματα υποστρωμάτων.
  4. Εξοπλισμός υδροπονικών καλλιεργειών. Εγκαταστάσεις παροχής νερού, συστήματα παρασκευής θρεπτικού διαλύματος, εγκαταστάσεις παροχής θρεπτικού διαλύματος και συλλογής των απορροών, υποδοχείς υποστρωμάτων, δοχεία θρεπτικών διαλυμάτων, συστήματα αυτομάτου ελέγχου της υδρολίπανσης σε υδροπονικές καλλιέργειες.
  5. Συστήματα υδροπονικών καλλιεργειών. Κλειστά ή ανοιχτά υδροπονικά συστήματα, καλλιέργεια σε υποστρώματα ή σε θρεπτικό διάλυμα, καλλιέργεια σε σάκους, φυτοδοχεία, κανάλια καλλιέργειας, καλλιέργεια σε σύστημα NFT, επιδαπέδια υδροπονία, επιπλέουσες υδροπονικές καλλιέργειες, αεροπονία, λοιπά συστήματα καλλιέργειας εκτός εδάφους.
  6. Παρασκευή θρεπτικού διαλύματος (ιδιότητες και σύνθεση θρεπτικών διαλυμάτων, απαιτούμενα λιπάσματα,  δυσκολίες κατάρτισης θρεπτικού διαλύματος με επιθυμητή σύνθεση, επίτευξη επιθυμητών τιμών ηλεκτρικής αγωγιμότητας, pH και αναλογιών θρεπτικών στοιχείων, αυτοματοποίηση διαδικασίας παρασκευής θρεπτικών διαλυμάτων)
  7. Έλεγχος & αναπροσαρμογές θρεπτικού διαλύματος σε ανοιχτά υδροπονικά συστήματα (ρύθμιση ολικής συγκέντρωσης αλάτων και pH στο περιβάλλον των ριζών, ρύθμιση αναλογιών θρεπτικών στοιχείων, επίδραση θρεπτικού διαλύματος στην ποιότητα των κηπευτικών στις υδροπονικές καλλιέργειες, αλληλεπιδράσεις συνθηκών περιβάλλοντος και χαρακτηριστικών θρεπτικού διαλύματος)
  8. Έλεγχος & αναπροσαρμογές θρεπτικού διαλύματος σε κλειστά υδροπονικά συστήματα. Τρόποι ανακύκλωσης θρεπτικού διαλύματος και ανασύστασης ανακυκλούμενου θρεπτικού διαλύματος, ρύθμιση ολικής συγκέντρωσης αλάτων, pH και αναλογιών θρεπτικών στοιχείων στο περιβάλλον των ριζών στα κλειστά υδροπονικά συστήματα, συσσώρευση αλάτων στα κλειστά υδροπονικά συστήματα και τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος.
  9. Άρδευση υδροπονικών καλλιεργειών. Συστήματα άρδευσης, μέθοδοι άρδευσης στις υδροπονικές καλλιέργειες, χαρακτηριστικά συστημάτων άρδευσης (δυναμικότητα, ομοιομορφία παροχής νερού, διάταξη συστήματος), Διάρκεια και συχνότητα άρδευσης, ρύθμιση συχνότητας άρδευσης.
  10. Ειδικό μέρος: Επιλογή συστήματος υδροπονικής καλλιέργειας, τοποθέτηση φυτών, τεχνική καλλιέργειας εκτός εδάφους, θρέψη και άρδευση για τα σημαντικότερα φυτά θερμοκηπίου.

 

Παραδόσεις

1-ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ ΕΚΤΟΣ ΕΔΑΦΟΥΣ

2-ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ

3-ΣΥΝΘΕΣΗ ΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ

4-ΕΛΕΓΧΟΣ ΘΡΕΨΗΣ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

5-ΕΛΕΓΧΟΣ ΘΡΕΨΗΣ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

6-ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ ΘΡΕΠΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΥΜΑΤΟΣ

7-ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΑ – ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

8-ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΑ – ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

9-ΑΡΔΕΥΣΗ ΥΔΡΟΠΟΝΙΚΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ

10-ΕΙΔΙΚΗ ΥΔΡΟΠΟΝΙΑ

11-ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ & ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΘΣ

 

Συνιστώμενα βιβλία για μελέτη

  1. ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΑΦΟΥΣ (Συγγραφέας Δ. Σάββας)

-Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

  • European Journal of Horticultural Science
  • Scientia Horticulturae
  • Journal of Horticultural Science and Biotechnology
  • Journal of the American Society for Horticultural Science
  • HortScience

 

Αξιολόγηση φοιτητών

Ι. Γραπτή τελική εξέταση στη θεωρία του μαθήματος που περιλαμβάνει:

Περιλαμβάνει:

α) Ερωτήσεις σύντομης απάντησης

β)  Δοκιμασία πολλαπλής επιλογής (την πλέον σωστή απάντηση, όλες τις σωστές απαντήσεις μιας ερώτησης, αντιστοιχία λέξεων δύο σειρών, σύντομες απαντήσεις σε ερωτήσεις κλπ    (100%)

 

ΙΙ. Η εξέταση στο εργαστηριακό μέρος του μαθήματος διαμορφώνεται από:

Η αξιολόγηση περιλαμβάνει την ανάθεση 3 εργαστηριακών ασκήσεων και βασίζεται στη βαθμολόγηση τους από τον διδάσκοντα.